مطالعه در مسیر توسعه جوامع محلی
۱۸ /۰۳ /۱۴۰۲
۱۵ بهم ۱۴۰۱
مطالعه در مسیر توسعه جوامع محلی

به چالش کشیدن عادی سازی گرسنگی در جوامع به شدت نابرابر

نوشته حاضر توسط چهار تن از پژوهشگران و کارشناسان بین­المللی امنیت خوراک و فقر فراهم آمده است. اثر حاضر با این مشاهده تجربی آغاز می­شود که سطوح گرسنگی یا ناامنی خوراک در کشورهای با درآمد متوسط ​​و با درآمد بالا اغلب بالاتر از حد انتظار است و در برخی موارد در سال‌های اخیر به جای کاهش در حال افزایش بوده است.  در این بررسی سطوح و روند شاخص‌های امنیت خوراک به ویژه برای سه کشور برزیل، آفریقای جنوبی و بریتانیا ثبت شده است. دامنه این پژوهش علاوه بر سه کشور یاد شده، شامل هندوستان و اتیوپی نیز می­گردد.

علیرغم در دسترس بودن منابع و وجود ظرفیت دولتی برای ریشه­کن کردن گرسنگی در این کشورها، در مورد گرسنگی یک فرآیند عادی‌سازی رخ داده است؛ به این معنی که دولت‌ها و جوامع تداوم گرسنگی را تحمل می‌کنند، حتی زمانی که قوانین اساسی و یا حقوق قانونی در مورد خوراک علی القاعده باید گرسنگی را از نظر اجتماعی، سیاسی و حقوقی امری غیرقابل قبول کرده باشد.

موضوع دیگر آن که یکی از محرک­های عادی سازی همانا روش اندازه گیری امنیت یا ناامنی خوراک است؛ به عنوان مثال، این فرض که گرسنگی ساختاری نمی­تواند در کشورهایی که خودکفا یا تولید کننده مازاد غذا هستند وجود داشته باشد. از این روی سطوح بالای گرسنگی ساختاری، پیامد قابل پیش بینی جوامعی است که در درون خود دارای اختلاف درآمد و نابرابری ثروت اند.

 

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.

 

 

۰۵ شهر ۱۴۰۱

تا زمانی که آزار و اذیت جنسی علاج نشود؛ شاغل بودن به تنهایی نمیتواند زنان جوان را توانمند سازد

بسیاری از افراد معتقدند داشتن شغل به واسطه درآمد، استقلال بیش­تر و قدرت چانه­زنی در خانواده موجب توانمندسازی زنان جوان می­گردد؛ در حالی که آزار و اذیت جنسی گسترده این دستاوردها را تضعیف می‌کند.

تحقیقات جدید در مورد آزار و اذیت جنسی در کشورهای اوگاندا و بنگلادش نشان می‌دهد که زنان جوان در محل کار از حفاظت و امنیت کافی برخوردار نیستند و برای به چالش کشیدن آزار و اذیت جنسی که تجربه می­کنند توان محدودی در اختیار دارند.

پس از مصاحبه و گفتگوهای گروهی با بیش از یکصد زن جوان در مشاغل کارگر صنعتی و خانگی، تجربه آن­ها از آزار جنسی – و میزان آن – و همچنین عواملی که آنان را از گزارش آزار جنسی به مقامات باز می­دارد، روشن شد. آزار جنسی در محل کار بسیار گسترده است. تمامی زنان جوانی که با آن ها مصاحبه کردیم آزار جنسی را در محل کار  تجربه کرده بودند.

توهین کلامی، قضاوت کردن در مورد زنان و “بد نگاه کردن” رایج ترین و تقریباً به عنوان بخشی از زندگی روزمره آنان در محل کار است. لمس و دست زدن به بدن نیز اغلب رخ می داد.

زنان جوان و مجرد با پیشینه فقیر به ویژه در معرض خطر هستند. کارگران خانگی به دلیل شرایط کاری دور از جمعیت، حتی بیش­تر در معرض شدیدترین اشکال آزار جنسی، از جمله توهین و تجاوز قرار دارند. ما همچنین دریافتیم که آنان به دلیل تفاوت‌های طبقاتی بیش­تر و تحصیلات کم­تر، آسیب‌پذیرتر بودند.

 

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.