در سال‌ های 2007 و 2008  بود که به دنبال افزایش سریع قیمت غذا و انرژی در جهان، سرمایه گذاری در اراضی کشاورزی غنی متعلق به کشورهای فقیر، به شدت افزایش یافت.  همچنان که سرمایه گذاران در جستجوی بازگشت مالی مطمئن بودند، بجران مالی جهانی نیز این روند را سرعت بخشید.  این رونذ سرمایه‌ گذاران متعددی   از دولت ‌های متعدد و موسسات دولتی گرفته تا بنگاه‌ های سهامی با مقیاس‌ های متفاوت و بنیادهای سرمایه گذاری خصوصی را شامل می گردد.

سرمایه گذاران برای تامین تقاضای غذا و انرژی، آزاد ساعتن خود از وابستگی به بازارهای جهانی و به حداکثر رساندن سود در جستجوی زمین زراعی­ اند.  دستیابی به درک جامعی از کیفیت و میزان سرمایه گذاری بزرگ مقیاس در زمین و ارزیابی تاثیر آن بر جوامع سرمایه پذیر دشوار است؛ زیرا قراردادها غالباً به ندرت در آمارها ثبت می ‌شوند و در سطح کلی توجه عمومی را برنمی ‌انگیزند. بنابراین حجم چنین سرمایه گذاری ‌هایی به ویژه در کشورهای با شرایط خاص نامعلوم است. با این وجود اسناد پژوهشی در سال 2009 دست‌کم 5/2 میلیون هکتار از اراضی کشاورزی را در قطعات هزار هکتاری و بیش‌تر  برای سرمایه گذاری کشاورزی در پنج کشور آفریقایی اتیوپی، غنا، ماداگاسکار، مالی و سودان مستند نمود.

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.