آب و منابع آبی  به موازات روند رو به رشد جمعیت از یک سو و تنوع یافتن شکل مصارف آب  از سوی دیگر بیش از بیش اهمیت یافته و کمبود آن مشکلاتی را در کشورهای دارای اقلیم خشک و نیمه خشک نظیر ایران موجب شده است. ایران یکی از کشورهای دارای اقلیم ، خشک و نیمه خشک است، از این روی استحصال و نگهداری آن از گذشته به ویژه مدیریت منابع آن از دیرباز در کشور مورد توجه بوده است. احداث انواع تاسیسات استحصال، بهره‌برداری و نگهداری آب از انواع بندهای تاریخی و سدهای کوچک و بزرگ برای استفاده از جریانهای سطحی، کاریزها، قنات‌ها و چاه‌ها نمونه‌هایی از تلاش ایرانیان در مواجهه با چالش آب بوده است. آب از مهمترین عوامل تولید کشاورزی است.در دوره جدید و با شرایط کمبود منابع آب در بخش کشاورزی مشارکت بهره‌برداران در مدیریت آب و آبیاری می‌تواند تاثیر به سزایی در پایداری کشاورزی و منابع آب داشته باشد. با این وجود مشارکت بهره‌برداران در مدیریت منابع آب کشاورزی در چارچوب بحث “حکمرانی آب” معنا می‌یابد.  هدف از ارائه این مقاله آن است که ابتدا ضرورت‌های پیاده‌سازی و استقرار نظام‌های بهره‌برداری آب کشاورزی با مشارکت بهره‌برداران توضیح داده شود؛ سپس معنا و  ویژگی‌های الگوهای مدیریت مشارکتی آب و آبیاری در چارچوب حکمرانی خوب مطرح ‌گردد.سرانجام عوامل موثر بر  پدیده مدیریت مشارکتی آب و مشارکت بهره‌برداران در مدیریت آب در این مقاله با توجه به دستاوردهای مطالعات موجود مورد بحث قرار خواهد گرفت. 

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.