سرمایه­ گذاری در زمینه خوراک و تغذیه کودکان یک موضوع حقوق بشری است. تا پیش از همه­ گیری کووید ۱۹ در حدود ۳۸۳ میلیون دانش آموز  در ۱۶۱ کشور وعده ­های غذایی دریافت می­کردند که خود وسیع­ترین شبکه سلامت را در تمام دنیا ایجاد کرده بود. شرایط به دنبال تعطیلی مدارس در نتیجه همه ­گیری تغییر کرد و میلیون­ها دانش آموز را در دسترسی به چیزی که برای بسیاری تنها غذای مغذی روز بود، ناتوان کرد. این امر بهره­ مندی آنان از حق دسترسی به خوراک کافی را مختل کرد؛ به یک دهه رشد جهانی در برنامه ­های تغذیه مدارس پایان داد و به افزایش ناامنی غذایی کمک نمود.

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.