برچسب: توسعه روستایی

شرکت های سهامی زراعی مدل توسعه اگروپولیتن در ایران (بخش دوم)

مطلب حاضر در دنباله بخش اول بررسی شرکت­های سهامی زراعی از نقطه نظر مدل توسعه اگروپولیتن در ایران ارائه می­شود. در اینجا بحث شرکت های سهامی زراعی به عنوان الگوی  کشاورزی  صنعتی و تجاری در چارچوب تیپولوژی نظام بهره برداری، طرح و ویژگی های اختصاصی و عمومی و ساختارها و سازمان کار و ابعاد شرکت­های سهامی زراعی خضری و اسلام­آباد خراسان به عنوان موردهای مطالعاتی در دو بعد سازمان کشاورزی مدرن و ابعاد شهرنشینی و ویژگی­های شهری شهرک­های کشاورزی محدوده فعالیت آن­ها، به بحث گذاشته می­شود. در نهایت بر اساس تعاریف و معیارهای توسعه اگروپولیتن شرکت­های سهامی زراعی  به عنوان مدل توسعه متوازن شهر-روستا و با تکیه بر نظام شهرک­های کشاورزی یا اگروپولیتن معرفی می­­­شوند. روش­های پژوهش در تدوین این مقاله، مطالعات اسنادی و بررسی­های میدانی و مشاهده و تحلیل عناصر یک نظام اگرو پولیتن بوده است.

محدوده مورد مطالعه

منطقه تحقیق در این پژوهش دو شهر کشاورزی بخش نیمبلوک شهرستان قائن استان خراسان جنوبی است. طبق آخرین تقسیمات کشوری، این  استان دارای ۱۱ شهرستان، ۲۵ بخش، ۶۱ دهستان و ۲۸ شهر است. شهرستان قائن شامل سه بخش مرکزی، نیمبلوک و سده می باشد.  بخش نیمبلوک متشکل از دو دهستان نیمبلوک به مرکزیت شهر نیمبلوک و دهستان کرغند به مرکزیت روستای کرغند است و شهرهای این بخش نیز شهر خضری دشت بیاض (محل استقرار سهامی زراعی خضری) به عنوان مرکز بخش و شهر نیمبلوک(محل استقرار سهامی زراعی اسلام آباد)  می باشند.

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.

شرکتهای سهامی زراعی مدل توسعه اگروپولیتن در ایران (بخش اول)

این مقاله به دنبال طرح این نظریه است که شرکت های سهامی زراعی مدل توسعه اگروپولیتن (شهرک های کشاورزی) در ایران بوده ­اند. سرمایه­ گذاری های بسیار متمرکز درمناطق شهری به اثر رخنه به پایین برای مناطق روستایی منجر نگردید؛ از این روی دیدگاه­ هایی پا گرفت که پیوندها با اقتصاد شهری را به حداقل و خودکفایی مناطق روستایی را به حداکثر برسانند. با این وجود بعضی اندیشمندان مخالف این  دیدگاه می باشند و استدلال  می­کنند که مناطق روستایی نمی­توانند یک اقتصاد شهری را باز تولید نمایند؛ زیرا تمرکز جمعیت، لازمه تولید کالاها و خدمات متنوع برای برآوردن نیازها و خواسته­های مردم می باشد. در عوض رشد اقتصاد روستایی پایدار باید از طریق تخصصی کردن کالاهایی که در آن مناطق مزیت نسبی دارند تعقیب و پیگیری شود. تنها، جریانی متعادل، می تواند به پیوند سالم بین روستا و شهر از طریق توسعه مناطق یا مراکز شهری کوچک کمک نماید. این مراکز شهری کوچک نقش تأمین کننده خدمات شهری و همچنین نقش گرد­آورنده و فرآورنده محصولات روستایی را بر عهده دارند. این مراکز شهری کوچک همان اگروپولیتن­ها هستند. چارچوب نظری این مقاله بر اساس دیدگاه­ها و نظریات روندینلی، فریدمن و داگلاس،پرادهن،تعاریف MOA، سائف الحکیم ، انور، راستدی، جونگ و اسمیت شکل گرفته است. این مقاله بخش اول از دو مقاله در موضوع ماهیت و ارزیابی عملکرد شرکت­های سهامی زراعی در کشورمان است. قرار است در بخش دوم این مقاله در نوبت بعدی، پس از بحث و بررسی و تحلیل آرا، تعریف آگروپولیتن، هدف توسعه اگروپولیتن، و معیارها و ملاک های اگروپولیتن بر اساس تجربه دو شرکت سهامی زراعی در استان خراسان جنوبی مورد بررسی و جمع بندی قرار گیرند.

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.

نقش صنایع دستی در توسعه گردشگری و توسعه محلی و منطقه ای

سوالات اصلی عبارتند از :

نقش توسعه صنایع دستی در توسعه گردشگری چیست؟
نقش توسعه صنایع دستی در رونق تولید و بهبود معیشت جوامع محلی و تحقق توسعه محلی و منطقه ای چیست؟
نقش توسعه محلی و منطقه ای در توسعه صنایع دستی و رونق صنعت گردشگری چیست؟

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.

کژکارکردهای توسعه روستایی در ایران (تئوری و عمل)

چکیده

مطلب پیش روی در پی توضیح آن است که در پس سیاست­های توسعه روستایی از نیم قرن گذشته تاکنون چه کژکارکردهایی نهفته است و بی­خبری سیاستگذاری و سیاستگذاران راه را برای وقوع چه فجایعی را در روستا و برنامه های توسعه روستایی گشوده است.

محمل تئوریک توسعه روستایی در ایران

 در یک نگاه کلی در دیدگاه­های تئوریک دو سنت نظری مرتبط با جوامع روستایی وجود دارد: یک سنت، جامعه روستایی را به عنوان جامعه‌ای همگن و در دیگری آن را جامعه‌ای نامتجانس در نظر می‌گیرند. تفسیر اول سنتی‌تر است، به نحوی که اکثر جامعه­شناسان کلاسیک را مفتون خویش ساخته است. دیدگاه استاتیک باور دارد که جوامع روستایی باید پذیرندگان عناصر تغییر باشند. این دیدگاه خاستگاه گسترش رویکرد نوسازی و طراح برنامه‌های توسعه از بالا به پائین و برون زا است. تئوری‌های نوسازی از تئوری‌های کارکردی و تکاملی الهام می‌گیرند و محققان این مکتب مدرنیزاسیون را به عنوان یک فرآیند با منشأ اروپایی فرض می‌کنند که از آن خاستگاه جغرافیایی- تاریخی خاص سر برآورده ؛ در بین جوامع مختلف آن سرزمین منتشر شده و ماهیتی برگشت­ناپذیر دارد. ( آلوین سو،۲۰۰۱). بسیاری از محققان باور دارند که ملت­های جدید همان راهی را خواهند پیمود که ملت‌های اروپای غربی تاکنون پیموده‌اند. بر این اساس بسیاری از کشورهای در حال توسعه تلاش کرده‌اند تا از استراتژی توسعه یرون زا در چارچوب مدل­های مدرنیزاسیون، تکنوکراتیک تجربی، رفرمیستی اصلاحگر در جهت تحقق توسعه روستایی استفاده کنند و بر افزایش تولید محصولات کشاورزی از طریق کاربرد تکنولوژی و نهاده‌های کشاورزی و بازرگانی کشاورزی از طریق جهت دادن آن به سمت تولیدات تجاری و صادراتی، شکست زنجیره‌های سنتی، ترویج تئوری‌های توسعه‌ای غربی مناسب و تحقق انقلاب سبز، تمرکز نمایند.

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.

کارآفرینی به منزله یک نیروی اقتصادی در توسعه

مطلب حاضر یک مقاله تحلیلی در حوزه کار آفرینی (Entrepreneurship) اقتصادی ، معنا و مفهوم آن ، وجوه امتیاز و نقش آن به ویژه در توسعه روستایی است . مهمترین عامل هر فعالیت اقتصادی ، نیروی انسانی است و نخستین بخش از هر حرکت اقتصادی به پایه گذاران و شروع کنندگان آن (کار آفرینان) تعلق دارد.