برچسب: تغییرات اقلیمی

اجلاس بعدی کاپ باید تنها بر تضمین پرداخت ها و مسئول نمودن بی انگیزه ها تمرکز کند

کنفرانس­های “کاپ” برگرفته از عبارتConference of the Parties و یا به عبارت دقیق­تر Conference of the Parties to the United Nations Framework Convention on Climate Change (کنفرانس اعضای کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییر اقلیمی) دنباله تلاش های ملل متحد برای انجام اقدامات پیشگیرانه‌ جهت پیش‌بینی، جلوگیری یا به حداقل رساندن علت های تغییر اقلیمی و کاهش اثرات سوء در قالب کنوانسیون تغییرات اقلیمی ۱۹۸۹ و اجلاس های بعدی نظیر کنفرانس پاریس است. مقاله حاضر با دیدگاهی مطالبه گر به تلاش های اخیر در برابر تغییر اقلیم و از جمله کنفرانس تغییر اقلیم ۲۰۲۲ در شرم الشیخ مصر تحت عنوان کاپ ۲۷ می نگرد. نویسندگان هندی مقاله به ویژه بر لزوم نقش آفرینی بیش تر و شایسته تر کشور خود در این عرصه به عنوان یک اقتصاد نوظهور تاکید می ورزند.  آرونابها گهوش مدیر عامل و شکها بهسین مدیر ارشد شورای انرژی، محیط زیست و آب است. 

مذاکرات اقلیمی تمایل دارد که بیش تر با کلمات درگیر شود تا عمل؛ اما گاهی اوقات واقعیت به شما تلنگر می­زند. یک سال ویرانگر از امواج گرما، خشکسالی، محصولات ضایع شده، سیل های شدید و … نمی­توان آسیب های مربوط به وضعیت آب و هوا بر زندگی و معیشت را نادیده گرفت. آخرین دور گفتگوها (کاپ ۲۷ در مصر) با اندکی امید آغاز شد و (دو روز فراتر از برنامه) به شکلی کم فروغ به پایان رسید.

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.

گزارش تحقق بهبود سبز در آسیای جنوب شرقی

رفته رفته در شرایط خلاصی کشورها از همه­گیری کرونا، سیاستگذاران باید تصمیم بگیرند که در پی چه نوع بهبود در اقتصاد خود هستند. آیا آن ها اقداماتی برای تقویت ساختارهای اقتصادی موجود بر می­گزینند، به ویژه آن­هایی که تأثیر منفی بر محیط زیست دارند؟ یا آن‌ها بحران کووید ۱۹ را فرصتی برای بازسازی خواهند دید تا پیامدهای زیست محیطی به‌طور قابل توجهی بهبود یابند؟

آن گونه که گزارش حاضر استدلال می‌کند، بهبود سبز در پی همه‌گیری برای اطمینان از آینده اقتصادی و زیست محیطی مقاوم بسیار مهم است، به ویژه در آسیای جنوب شرقی. علاوه بر آن، اقدامات سیاستی که به خوبی طراحی شده باشند همزمان می توانند به اهداف اجتماعی-اقتصادی و زیست محیطی دست یابند. در واقع، بدون اقدام هماهنگ برای رسیدگی به محیط زیست در حالت وجود بحران های تغییرات اقلیمی و از دست دادن تنوع زیستی، چشم انداز رشد بلندمدت منطقه ممکن است محدود شود.

رویدادهای شدید آب و هوایی و سایر چالش های زیست محیطی مرتبط با تغییرات اقلیمی و تنوع زیستی همچنان بر زندگی ها و معیشت­ها تأثیر خواهد گذارد. در حالی که اقدامات سیاستی اخیر در این کشورها دارای عناصر مثبت زیست‌محیطی همانند سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های سبز است؛ زمینه‌های نگرانی همچون یارانه سوخت های فسیلی و مقررات زدایی از محیط زیست نیز وجود دارد و رویکرد بهبود سبز پس از همه­گیری کووید ۱۹ برای آسیای جنوب شرقی، به ویژه در پنج کشور کامبوج، اندونزی، میانمار، فیلیپین و تایلند بسیار مهم است.

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.