توسط حمیدرضا زرنگار
ارتباطات توسعه, مقالات
ارتباطات, ارتباطات برای تغییر رفتار, ارتباطات برای توسعه پایدار, ارتباطات برای توسعه پایدار ؛ کاربردها و چالش ها, ارتباطات توسعه, ارتباطات مشارکتی, بازاندیشی ارتباطات برای توسعه, پائولو مفالوپولوس, توسعه پایدار, حمیدرضا زرنگار, شاخص های توسعه پایدار, کتاب رسانه ها و تغییرات جهان- محلی, مفهوم سازی و کاربردی شدن ارتباطات در توسعه
در سایر بخشهای کتاب چگونگی مفهوم سازی و کاربردی شدن ارتباطات در توسعه مطرح شده است. علیرغم این، بازتاب عمیقتر چگونگی درک ارتباطات و به کارگیری آن به طور خاص در توسعه پایدار میتواند ارزشمند باشد. اصطلاح توسعه پایدار به شکل رسمی با تعریف کلی تکامل یافته در اجلاس زمین در سال ۱۹۹۲ در ریودوژانیرو همراه گردید و انتظار میرود که “به صورتی برابر به نیازهای توسعه و محیط زیست نسلهای فعلی و آینده پاسخ گوید”.
در حالی که چنین تعریف مبنایی برای درک رایج فراهم میکند؛ مفهومی دقیق و سازگار را از آن چه که در شرایط عملی میگذرد، ارائه نمیدهد.
اگرچه بسیاری از سازمانها همیشه تعریفی همسان را از موضوع به اشتراک نمیگذارند؛ اما توسعه پایدار به طور معمول با دو بعد اساسی در نظر گرفته میشود: محیط زیست و توسعه روستایی. در برخی سازمانها مانند بانک جهانی نیز ابعاد اجتماعی به عنوان قلمرویی کلیدی در این زمینه در نظر گرفته میشود.
بعضی سازمانها به صراحت به ابعاد اقتصادی به عنوان جزئی کلیدی در توسعه پایدار نیز اشاره می کنند، هرچند این موضوع میتواند در تمامی ابعاد در نظر گرفته شود. با ترکیب سه بعد پیش گفته، مفهومی که دربرگیرنده گستره وسیعی از مسائل توسعه است نثبیت می گردد. در همان حال که پیوندی مستقیم میان مردم و به ویژه فقیرترین و حاشیهایترین بخشهای جامعه با اقداماتی که هدفشان بهبود زندگی مردم است ایجاد میشود.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.
