اگرچه کشاورزی با اسلوب طبیعی سنتی دیرپا در تولید است؛ امًا طرح آن به شکل رهیافت‌هایی مدون و زیست‌محیط محور با عناوینی نظیر کشاورزی طبیعت یا کشاورزی طبیعی محصول تلاش‌های اخیرکشاورزان و فیلسوفان معاصر شرق دور است و بدون تردید کشور ژاپن با برخورداری از سنت‌های کهن طبیعت‌گرا خاستگاهی شایسته برای رشد چنین رهیافتی است. لازم به ذکر است که این رهیافت‌ها در کنار رهیافت‌هایی نظیر کشاورزی ارگانیک، کشاورزی بیولوژیک و یا کشاورزی بیودینامیک پدید‌آورنده مجموعه‌هایی از رهیافت‌های منتسب به کشاورزی پایدار اند. کشاورزی پایدار مبتنی بر استفاده از اصول اکولوژی و مطالعه روابط بین موجودات زنده و محیط آن‌ها می‌باشد. کشاورزی پایدار در پی تامین نیازهای غذایی،افزایش کیفیت محیطی و منابع طبیعی، کارآمدترین روش استفاده از منابع تجدیدشونده و منابع کشاورزی و ترکیب چرخه‌ها و کنترل‌های طبیعی بیولوژیکی،پایداری حیات اقتصادی عملکردهای کشاورزی و سرانجام افزایش کیفیت زندگی برای کشاورزان و جامعه است.
