آیا فناوری های غیر متمرکز انرژی های تجدیدپذیر، شیوه امرار معاش آینده روستایی خواهند بود؟

آیا فناوری های غیر متمرکز انرژی های تجدیدپذیر، شیوه امرار معاش آینده روستایی خواهند بود[1]؟

نویسندگان: آنگاریکا گوگول[2] و دیویا گائور[3]

منبع: 

India Development Review 

https://idronline.org/sectors/livelihoods/

تاریخ انتشار: هفتم فوریه ۲۰۲۴

مترجم: حمیدرضا زرنگار

اشاره:

فناوری‌های غیر متمرکز انرژی تجدیدپذیر (DRE) می‌توانند از رشد کسب‌وکارهای کوچک و شرکت‌های خُرد در روستاهای هند حمایت کنند. در این مطلب این که چگونه سازمان‌های غیرانتفاعی مردمی می‌توانند کمک کنند، مطرح می گردد.این مقاله پانزدهمین مطلب از یک مجموعه ۲۶ قسمتی است که توسط بنیاد جان دی و کاترین تی مک آرتور[4] پشتیبانی می شود. این مجموعه، بینش‌ها و درس‌های ذینفعان کلیدی را که راه‌حل‌های انرژی هندوستان را شکل می‌دهند، برجسته می‌کند و مسیرهای احتمالی به سوی یک گذار برابر و عادلانه را بررسی می‌کند.

در طول دهه گذشته، دسترسی به برق در میان خانوارهای روستایی هند به طور قابل توجهی افزایش یافته است.  با این حال، کیفیت  منبع تولید برق هنوز قابل تردید و حتی در جایی که دسترسی وجود دارد، نامنظم است. این عدم اطمینان به ویژه به فعالیت های اقتصادی لطمه می زند. بیش از چهار میلیون شرکت خُرد روستایی، به طور معمول مشاغل مرتبط با مواد غذایی، فراوری پس از برداشت و تولید پوشاک، برق ناسازگار را به‌عنوان گلوگاه اصلی رشد کسب‌وکارشان عنوان می‌کنند.

بر اساس پیمایش سازمانی بانک جهانی، بیش از ۵۵ درصد شرکت‌های تولیدی و خدماتی هند به‌طور متوسط ​​۱۴ بار در ماه تحت تأثیر قطعی برق قرار دارند. به عنوان بخشی از هدف صفر خالص[5] ، هند قصد دارد تا سال ۲۰۳۰، پنجاه درصد از ظرفیت انباشته انرژی الکتریکی خود را از منابع انرژی مبتنی بر سوخت‌های فسیلی دریافت کند.

این موضوع پتانسیل آن را دارد که نحوه دسترسی شرکت های خُرد به منبع برق را تغییر دهد. تمرکز قابل توجه این راهبرد بر روی پروژه های انرژی های تجدیدپذیر توزیع شده است. انرژی های غیر متمرکز تجدیدپذیر به تولید برق از منابع تجدیدپذیر (مانند خورشید، باد، بیوماس یا منابع آبی کوچک) در نقطه استفاده یا در معرض بهره برداری اشاره دارد، بر خلاف نیروگاه های متمرکز بزرگ.

سامانه های انرژی های غیر متمرکز تجدیدپذیر برخلاف سامانه های انرژی معمول که برای تولید برق در یک منطقه وسیع به چند نیروگاه بزرگ متکی اند، سیستم‌هایی  محلی و اغلب ماژولار (پودمانی)[6] هستند. این امکان تولید انرژی در سطح محلی را فراهم کرده و نیازهای جوامع خاص، مشاغل، یا حتی خانواده های تک نفره، به ویژه در مناطق دورافتاده یا محروم کشور را برآورده می کند.

در زمینه معیشت، این بدان معناست که وسایلی مانند پمپ‌های آبیاری، یخچال‌ها و غذاسازها که اغلب با برق نامنظم کار می‌کنند، می‌توانند با استفاده از منابع انرژی های غیر متمرکز تجدیدپذیر تغذیه شوند. علاوه بر آن، این معیشت ها را می توان با موتورهای کم مصرف که انرژی کم تری مصرف می کنند، تولید و تقویت کرد. برای کسب‌وکارهای کوچک و شرکت‌های کوچک، این می‌تواند به معنای استفاده از سردخانه‌های با انرژی بیوماس، خشک‌کن‌های خورشیدی، ماشین‌های فرآوری مواد غذایی، پمپ‌های خورشیدی و یخچال‌های خورشیدی باشد.

[1]Are Decentralised renewable energy technologies the future of rural livelihoods?

[2] Angarika Gogol

[3] Divya  Gaur

[4] John D and Catherine T MacArthur Foundation

[5]  صفر خالص به تعادل بین مقدار گاز گلخانه‌ای (GHG) تولید شده و مقداری که از جو حذف می‌شود, اشاره دارد.

[6] Modular که به آن در جامعه ماژولار یا مدولار هم می گویند، یک اصل در طراحی است که یک منظومه را به قطعات کوچک تر به نام پودمان تقسیم می‌کند. پودمان‌ها می‌توانند به طور مستقل ایجاد، اصلاح ، جایگزین شوند یا با پودمان‌های دیگر یا بین سامانه‌های مختلف جابجا شوند.

برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک نمایید.