چگونه فناوری یکبار مصرف بحران زباله های الکترونیکی را تغذیه می کند

همان طور که میل بشریت برای فناوری جدید افزایش می یابد، شمار کوه های زباله های الکترونیکی بالقوه سمی نیز بیش تر می شود. بر اساس داده های برنامه محیط زیست ملل متحد[1] و شرکا، حدود ۵۴ میلیون تن تلفن، رایانه و سایر به اصطلاح زباله های الکترونیکی در یک سال تولید می شود. این میزان معادل هفت کیلوگرم زباله الکترونیکی به ازای هر نفر در روی کره زمین است؛ میزانی که پیش بینی می شود اگر تا سال ۲۰۵۰ کاری صورت نگیرد تا دو برابر افزایش یابد. تنها ۱۷ درصد از زباله های الکترونیکی بازیافت می گردد.  این زباله ها اغلب در کشورهای کم‌درآمد توسط کارگران غیررسمی، از جمله کودکان که به دنبال بیرون کشیدن مواد با ارزش هستند، غربال می‌شود که این کار سلامت این افراد را به خطر می‌اندازد.

برای روشن کردن این موضوع، برنامه محیط زیست ملل متحد با بئاتریس کاریوکی[2]، شاعر سخنور کنیایی، در یک مجموعه ویدیویی کوتاه و جذاب همکاری کرده است تا خطرات سیاره‌ای ناشی از مدیریت ضعیف زباله را بررسی کند. اولین ویدئو به زباله های الکترونیکی می پردازد. بئاتریس می پرسد: “سیاره ما چقدر بیش از این می تواند دستگاه هایی که برای شکستن ساخته شده اند را تحمل کند؟”

با تلاش‌های جهانی مبتنی بر علم پیشرو در برنامه محیط زیست ملل متحد، برای پیشگیری از آلودگی و زباله، پیشرفت‌هایی صورت پذیرفته است. برنامه محیط زیست ملل متحد در نقش گرد آورنده، تصمیم گیرندگان را در ذیل کنوانسیون های بازل، روتردام و استکهلم[3]  گرد هم می آورد و از توافق های جهانی برای کاهش آلودگی و زباله حمایت می کند.

آخرین جلسه در ژوئن گذشته شاهد تقویت همکاری بین‌المللی در زمینه مدیریت زباله‌های الکترونیکی بود تا اطمینان حاصل شود که کشورهای صادرکننده زباله الکترونیکی ابتدا رضایت آگاهانه دریافت‌کنندگان زباله را اخذ کنند.

این موضوع باعث ایجاد شفافیت و مسئولیت‌پذیری می‌شود؛ زیرا پژوهش ها نشان می‌دهد که در بنیادهای یک اقتصاد چرخه ای پایدار، چیزها کم تر هدر می‌روند، و به میزان بیش تری بازیافت، تعمیر و استفاده مجدد می‌شوند.

آلودگی و زباله بخشی از بحران سه گانه سیاره ای شامل از دست دادن طبیعت و تنوع زیستی، تغییرات آب و هوایی، و روی هم رفته ناشی از مصرف و تولید ناپایدار است. کارشناسان می‌گویند برای جلوگیری از سیل زباله‌ها، همه می‌توانند کاری بکنند.مصرف کنندگان می توانند در عین بازیافت و استفاده مجدد بیش تر، چیزهای کم تری بخرند. دولت‌ها می‌توانند سیستم‌های مدیریت زباله‌های الکترونیکی را برای جمع‌آوری و بازیافت توسعه دهند و به روشی سالم مقداری از ارزش تخمینی 5/62 میلیارد دلار از مواد دور ریخته شده را استخراج کنند. در نهایت، شرکت ها می توانند محصولاتی بسازند که با دوام باشند، چیزی را  جایگزین آن نکنند و دوباره مورد استفاده قرار گیرند.

برنامه محیط زیست ملل متحد برای مبارزه با تأثیر فراگیر آلودگی بر جامعه، هشتگ #BeatPollution  را راه‌اندازی کرد، یک راهبرد برای اقدام سریع، گسترده و هماهنگ علیه آلودگی هوا، زمین و آب. این راهبرد تأثیر آلودگی بر تغییرات آب و هوا، از دست دادن طبیعت و تنوع زیستی و سلامت انسان را برجسته می کند. از طریق پیام‌های علم محور، این کارزار نشان می‌دهد که چگونه تحول به سمت سیاره‌ای بدون آلودگی برای نسل‌های آینده حیاتی است.

منبع: تارنمای محیط زیست ملل متحد 

https://www.unep.org

تاریخ انتشار: ۲۱ نوامبر ۲۰۲2

مترجم: حمیدرضا زرنگار

[1] United Nations Environment Programme (UNEP)

[2] Beatrice Kariuki

[3] Basel,Rotterdam and Stockholm Conventions