یک برنامه مبارزه برای اطمینان از تأمین مواد غذایی جهانی در طول بحران کووید ۱۹
نگارش:
.ماکسیمو تورورو کالن Maximo Torero Cullen
ترجمه:
حمیدرضا زرنگار
منبع:
وبسایت سازمان خوار و بار و کشاورزی ملل متحد( فائو).
یک برنامه مبارزه برای اطمینان از تأمین مواد غذایی جهانی در طول بحران کووید ۱۹
رئیس اقتصاددان فائو راه هایی را برای آن که جهان بتواند شوک های ناشی از ویروس کرونا را در کشاورزی و سیستم های غذایی کاهش دهد مطرح می کند.زنجیره های تأمین مواد غذایی جهانی پیچیده است.
همه گیری کووید ۱۹ جهان را در شرایط بحرانی قرار داده است، زیرا اقداماتی بی سابقه را برای محدود کردن حرکات موجب گردیده و به پیدایی برنامه های رادیکال بودجه عمومی در جهت مقابله با تهدید ناشی از ویروسی ناشناس که مرزها را نمی شناسد منجر گردیده است. اجرای برنامه های منسجم و قوی برای سیستم های غذایی ما تجلی موفقیت است. ماکسیمو تورورو کالن Maximo Torero Cullen اقتصاددان ارشد فائو چارچوبی را برای نحوه تدبیر کشورها و پیشبرد این برنامه ها ارائه می دهد.
از آنجا که بیش تر کشورها برای مهار و کاهش بحران کووید ۱۹ ، سیاست های قرنطینه اقتصادی (lockdown) را اتخاذ می کنند، آیا این خطر وجود ندارد که ما مواد غذایی خود را به اتمام برسانیم؟
این پرسش جوابی کوتاه دارد؛ هم بله و هم خیر.
این خطر وجود دارد؛ اما ما روش های زیادی برای کاهش احتمال خطر داریم و هرچه زودتر آن ها را اتخاذ کنیم بهتر خواهیم توانست از تشدید بحران جهانی بهداشت جلوگیری کنیم. اگرچه هم اکنون قفسه های سوپر مارکت ها همچنان مملو از اجناس اند؛ اما ما می توانیم علائمی را ببینیم که فشارهای ناشی از قرنطینه به تدریج در مواردی نظیر کندی سرعت نقل و انتقال کالا شروع به تأثیرگذاری بر زنجیره های تأمین می کند.
اختلالات به ویژه در زمینه تدارکات می تواند در ماه های آینده به وقوع بپیوندد. دولت ها اقداماتی در مقیاس وسیع علیه ویروس کرونا انجام می دهند. برنامه های مبارزه باید تدابیری را با هدف کاهش شوک به زنجیره های تأمین مواد غذایی شامل شود. این زنجیره ها باید برای همه آشکار و به ویژه برای افراد آسیب پذیر فعال نگه داشته شوند. در نظر داشته باشید که الزامات بهداشت عمومی همه را ملزم به همکاری می کند و چنین الزاماتی باید برای همه امکان پذیر باشد. بنابراین پاسخ تفصیلی به پرسش بالا این است که ما نمی توانیم مرتکب اشتباهی شویم که رنج را تشدید کند.
اولین گام چیست؟
واکنش های هماهنگ سیاست گذاری همه مراحل را دربر می گیرد؛ اما بگذارید بر اولویت تقویت ظرفیت ها برای تقویت کمک های اضطراری مواد غذایی و تقویت شبکه های ایمنی برای جمعیت های آسیب پذیر تأکید کنیم.
قیمت ارزها مدت هاست که کاهش یافته؛ در همان حال قیمت خرده فروشی مواد غذایی به احتمال زیاد در همه جا رو به افزایش است. تأثیر قیمت ها آن گاه که ناگهانی ، شدید و بی ثبات باشد و هزینه های خورد و خوراک سهم بیش تری از بودجه های خانوار را به خود اختصاص دهد منفی خواهد بود و این ضربات می تواند اثرات طولانی مدتی بر توسعه انسانی و بهره وری اقتصادی در آینده بر جای گذارد. کشورها باید به فوریت گزینه های سیاستگذاری تجاری و مالیاتی خود را بازبینی کنند و برای ایجاد محیطی مطلوب برای تجارت مواد غذایی با یکدیگر همکاری کنند. باید سیاست های همسایه ات را گدا کن Beggar-thy-neighbor policies که در قالب مالیات بر صادرات بالاتر یا ممنوعیت صادرات آشکار در برخی از کشورها در جریان بحران جهانی قیمت مواد غذایی در سال ۲۰۰۸ ظاهر شد منع گردد.
مدارس در سراسر جهان تعطیل شده اند.این به آن معنی است که ۳۰۰ میلیون کودک وعده های غذایی مدرسه را از دست می دهند.این وعده های غذایی برای بسیاری از آن ها پیش از این منابع مهم تامین مواد غذایی به شمار می رفتند. مهم تر از آن، اقدامات قرنطینه ای به اخراج و کاهش درآمد بدل می شود و این موضوع برای تامین خوراک در هر وعده غذایی برای خانواده ها دردسر آفرین است. این قبیل خانوارها بیش از هر چیز به پول نقد احتیاج دارند.به عنوان مثال کمک های تک- پرداختی در هنگ کنگ و سنگاپور ، تراکنش های نقدی متعدد با استفاده از برنامه های موجود مانند برنامه SNAP در ایالات متحده یا حرکت چین برای تسریع در پرداخت بیمه بیکاری نیز مناسب اند. پرو با افزایش مزایای نقدی برای افراد بالای ۶۵ سال ، افراد آسیب پذیر را هدف قرار داده است. در برخی جوامع، تمدید در مهلت پرداخت مالیات و اقساط وام مسکن همانند ایتالیا در مثال بسته پیشنهادی “Heal ایتالیا” مؤثر خواهد بود. این مهم است که چنین تدابیری قوی و معتبر باشد، زیرا پیش بینی چنین تمهیداتی در شرایطی که کارگران مجبور به ماندن در خانه و رعایت فاصله فیزیکی باشند ضروری است.
به طور قطع بانک های مواد غذایی و تلاش های خیرین و سازمان های غیردولتی نیز می توانند در جهت تحویل غذا بسیج شوند.
نقش تجارت جهانی مواد غذایی چیست؟
تجارت جهانی مواد غذایی باید ادامه یابد. یک کالری از هر پنج کالری که مردم می خورند حداقل از یک مرز بین المللی عبور کرده است. نسبتی با افزایش ۵۰ درصدی در ۴۰ سال گذشته.کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط تقریباً یک سوم تجارت مواد غذایی جهان را تشکیل می دهند که سهم بسیار مهمی هم در درآمدها و هم رفاه آن ها دارد. کشورهایی که به واردات مواد غذایی وابسته اند، به ویژه در شرایط کاهش سرعت تجارت آسیب پذیرند.
این کشورها مایل به ایجاد واکنش های مشابهی اند و اوضاع را نه فقط برای شرکای تجاری کوچک تر، بلکه برای همگان اندکی بدتر می کنند.
تجارت آزاد جهانی مواد غذایی به عملکرد بازارهای پایین دست غذایی کمک می کند.
در واقع اگر تعرفه های زیانبار وارداتی، موانع تجاری غیر تعرفه ای و مالیات بر ارزش افزوده به طور موقت کاهش یابند به ثبات در بازارهای جهانی مواد غذایی کمک خواهد شد. به این ترتیب در حداقلی ترین شرایط ما باید سوگند بقراطی پزشکان را توسط خودمان یاد کنیم.
در برخی استان ها، دولت های محلی با اقدامات متمرکز و پرداخت هزینه سردخانه در برابر مضیقه های موجود در کشتارگاه ها واکنش نشان داده اند تا فعالیت های دامداری حفظ شود و برای کمک به هدف نهایی اطمینان داده اند برای کسانی که قادر به ترک خانه خود نیستند مواد غذایی موجود است.
آیا شما خوش بین هستید؟
ما باید از ویروس کرونا نجات یابیم و نجات خواهیم یافت. اما اکنون نیز باید به خسارات عظیم اقدامات مربوط به مبارزه با آن بر سیستم خوار و بار جهانی آگاهی یابیم. فائو در این زمینه تخصص فراوانی دارد و می تواند به کشورهایی که نیاز مند مشاوره های سریع سیاستگذاری هستند کمک کند. با همکاری مشترک، می توانیم این زیان ها را کاهش دهیم و باید نیز چنین کنیم.
اتخاذ تدابیر فوق الذکر و جستجوی فعال همکاری بین المللی، می تواند به همه کشورها کمک کند تا در مبارزه به گونه ای مشترک درگیر شوند.